Nasze Relacje | Don Airey (21.03.15)

W sobotni wieczór w warszawskim klubie Progresja na Noise Stage zagrał Don Airey – klawiszowiec Deep Purple, prezentując swój własny projekt. 

Muzyk wykonał hity artystów z którymi współpracował, czyli oczywiście Deep Purple, Whitesnake, Gary Moore czy Rainbow. Na scenie obok znakomitego klawiszowca wystąpili również: wokalista Carl Sentance (Persian Risk, Krokus), gitarzysta Simon MacBride (Sweet Savage), basista Laurence Cottle (Black Sabbath, Eric Clapton) oraz perkusista Darrin Mooney (Gary Moore, Primal Scream).

Koncert był naprawdę udany pomimo tego, że na niewielkiej sali panował huk. Niestety sekcja rytmiczna była zbyt głośna, co powodowało, że momentami nie było słychać wokalisty. Publiczność była nieliczna, za to byli to naprawdę oddani fani hard rocka. Koncert rozpoczął się od piosenki Eyes of the World. Tego wieczoru dosłownie panował ogień na scenie, muzycy dali z siebie 100%. Hity, które mieliśmy przyjemność usłyszeć, zostały wykonane bez większej ingerencji w aranżacje. Pogodny i wiecznie uśmiechnięty Don Airey praktycznie nie patrzył na klawisze, co świadczy tylko o jego kunszcie. Panowie wykonywali przebój za przebojem, bowiem usłyszeliśmy takie hity, jak No Time To Lose z repertuaru Rainbow, czy utwór Gary’ego Moore’a – Back on The Streets. Po utworze Fire z repertuaru Jimi Hendrix Experience nadszedł czas na popisy i usłyszeliśmy solo w wykonaniu perkusisty, które naprawdę robiło niezłe wrażenie. Nie zabrakło również wolniejszych momentów chociażby podczas hitu Whitesnake – Is This Love, czy ponadczasowej ballady Gary’ego Moore’a – Still Got The Blues. W tym utworze gitarzysta mógł popisać się swoją sztuką i wyszło mu to znakomicie! Wokalista Carl Sentance świetnie sprawdził się zarówno w lirycznych, jak i w ostrych kawałkach. Nawiązał dobry kontakt z publicznością, która ochoczo śpiewała wraz z nim. Oczywiście największy aplauz publiczności otrzymał hit Deep Purple – Child in Time i był to zdecydowanie punkt kulminacyjny koncertu.

Miłym zaskoczeniem było rockowe wykonanie utworu Ludwiga van Beethovena – Oda do radości, która w takiej wersji ”z pazurem” zabrzmiała bardzo efektownie. Po krótkim romansie z klasyką, riff gitarowy kolejnego hard-rockowego przeboju sprowadził nas z powrotem do krainy mocnych brzmień i od tego momentu temperatura znacznie podskoczyła. Usłyszeliśmy The Way I Feel Inside, Difficult to Cure, All Night Long oraz Lost in Hollywood, gdy po godzinie 22 muzycy pożegnali się z nami. Ale oczywiście wkrótce wrócili, a Don Airey rozpoczął bis od walca cis-moll Fryderyka Chopina. Zespół wykonał jeszcze Since You Been Gone oraz hit Deep Purple – Black Night. Pod koniec Don przedstawił każdego z muzyków, który następnie dał krótki popis swojego warsztatu. Wisienką na torcie była oczywiście solówka Airey’a. Widownia wymusiła jeszcze jeden bis i zespół zagrał Bad Girl z repertuaru Rainbow. Po koncercie muzycy chętnie rozdawali autografy i pozowali do zdjęć, z czego skorzystała rzesza fanów zaopatrzona w płyty i winyle.

Podsumowując, panowie zaprezentowali wysoki poziom i porwali publiczność. Rockowe hity, które usłyszeliśmy w sobotni wieczór, są ponadczasowe, zaś zespół Dona Airey’a pokazał prawdziwą klasę i potwierdził, że prawdziwym rockmanem jest się przez całe życie.

Don Airey (fot. materiały prasowe)