Nasze Relacje | Co Jest Grane 24 Festival (19.06.16)

W środku stołecznego miasta w zielonym parku Królikarnia odbył się festiwal, dzięki któremu można było poczuć się jak gdzieś daleko poza Warszawą.

Już po wejściu uderzająca była rodzinna atmosfera imprezy. Przekrój kultury dostępny dla dzieci i dorosłych na zadrzewionym terenie to coś, na nadmiar czego nie da się narzekać. Parę scen, festiwalowe kino i pasaż pysznego jedzenia stworzyły wspólnie niewielką oazę relaksu w środku miasta. Fenomenem festiwalu były dziesiątki piknikowych koców i tłumy zadowolonych ludzi, jakby każdy wiedział, że podstawą tej imprezy będzie leżakowanie z dobrym jedzeniem z bardzo umiejętnie dobranymi koncertami w tle.

fot. Kamila Jasińska

Główną scenę muzyczną przejął najpierw Zalewski ze swoim Solo Actem. Niejednokrotnie już relacjonowaliśmy jego występy, ten natomiast formą odpowiadał koncertowi w Syrenim Śpiewie. Młody muzyk przy wtórze rozkręcającego się tłumu rozpoczął muzyczną część festiwalu. Materiał uzupełniony został oczywiście o nowy singiel Luka, o którym słów parę znajdziecie w wywiadzie przeprowadzonym w chwilę po koncercie.

Jako drugi na scenę wkroczył Ørganek, którego zaczęłam słuchać rozmawiając jeszcze z Krzysztofem Zalewskim. Tym większe było moje zaskoczenie, gdy wyszłam na teren przed sceną i okazało się, że niemal cały zaludnił się w zaledwie 20 minut. Rockowe dźwięki Ørganka z jego klasycznym koncertowym repertuarem zmusiły publikę żeby się ruszyć i trochę poskakać w letnim słońcu.

fot. Kamila Jasińska

Po tym występie przeniosłam się na moment na Electronic Beats Stage, gdzie ku radości dzieciaków i ich rodziców (i nie tylko!) inicjatywę przejęło dwóch beatboxerów, którzy wymasowali nam kręgosłupy dawką basu i poduczyli podstaw tej sztuki. Nie obyło się bez małych gości na scenie i śmiechów wśród ćwiczącego beatboxing tłumu.

Ta drobna aktywność zazębiła się z kolei z występem Ani Dąbrowskiej, która wniosła do festiwalu popowe brzemienia. Słuchacze nawet stojąc w kolejkach po eksperymentalne, wegańskie burgery wtórowali artystce, gdy wykonywała swoje największe przeboje.

Gdy już udało mi się znaleźć skrawem miejsca wśród powodzi koców patrząc w niebo wysłuchałam Korteza. Nie ukrywam, że jego koncert zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie. Był wykonany doskonale, a jego melancholijny i relaksujący charakter sprzyjały ostatnim widnym momentom tego dnia. Nie pozostawało mi nic innego, niż patrzeć na idealnie błękitne niebo i jaskółki, gdy wykonywał swoje melancholijne utwory.

fot. Kamila Jasińska

Przedostatnim gościem muzycznym była Brodka, która wymieszała przearanżowany materiał z poprzedniego krążka z utworami z nowego wydawnictwa. Nie dało się nie zauważyć, że filigranowa artystka nabrała powera i im bliżej było końca koncertu, tym bardziej szalała na scenie. Dostaliśmy niespodziewaną dawkę rocka, a nawet próbkę rapu w wykonaniu artystki. Wygląda na to, że nowy album dobrze jej zrobił!

Koncertową odsłonę festiwalu zamknął Artur Rojek, który również wykonał swój flagowy materiał, w tym cover Johnnyego Casha czy Son Luxa oraz, ku wielkiej uciesze publiki, Myslovitz. Jakże wzruszający był moment, gdy wszyscy wtórowali, ba!, nawet zastępowali Rojka w wykonywaniu tej piosenki.

fot. Kamila Jasińska

Zdaje się, że ideą imprez Co Jest Grane jest zebranie i przedstawienie najbardziej rozpoznawalnych i docenianych polskich artystów. Tak też wyglądał ten festiwal– śmietanka polskiej muzyki, śpiewane wspólnie przez publikę i artystów ich single znane już każdemu, prezentacja nowości – a to wszystko w rodzinnej atmosferze i z możliwością rozmowy z muzykami po ich koncertach w festiwalowym newsroomie.

Podsumowanie? Bilety są tak tanie, a impreza tak przyjemna, że grzechem jest nie korzystać i odpuścić sobie obecność w nadchodzących latach!

fot. Kamila Jasińska

Co Jest Grane 24 Festival (fot. Kamila Jasińska)